Najcenniejsze obszary naszej przyrody objęte zostały ochroną rezerwatową i w ten sposób na terenie działania Nadleśnictwa Sokołów utworzono siedem rezerwatów przyrody, przy czym na gruntach zarządzanych przez nadleśnictwo zlokalizowano cztery rezerwaty - "Biele", "Sterdyń", "Śnieżyczki" oraz "Podjabłońskie".

Pozostałe rezerwaty leżą w zasięgu działania nadleśnictwa, ale poza zarządzanymi przez nas gruntami Skarbu Państwa – są to rezerwaty "Wydma Mołożewska", "Skarpa Mołożewska" oraz "Bojarski Grąd".

Rezerwat "Śnieżyczki"  

Nazwa rezerwatu wywodzi się od chronionej na jego terenie rośliny śnieżyczki przebiśnieg (Galanthus nivalis). Rezerwat utworzony w 1980 roku obejmuje powierzchnię 25,27 ha na terenie leśnictwa Repki. Cały obszar pokryty jest drzewostanem w wieku od 4 lat do 130 lat. Jest to drzewostan mieszany, wielogatunkowy, bardzo zróżnicowany pod względem struktury i wieku gatunków w nim występujących, aczkolwiek przeważają drzewostany starsze, powyżej 60 lat. Sposób zagospodarowania wchodzących w jego skład drzewostanów wynika z podstawowego celu ochrony, którym jest zachowanie stanowiska śnieżyczki przebiśnieg, jednego z niewielu stanowisk tej rośliny w Polsce północnej. Na terenie rezerwatu występują także inne rośliny będące pod ochroną. Są to: wawrzynek wilczełyko, podkolan biały, lilia złotogłów, naparstnica zwyczajna, kopytnik pospolity, pierwiosnek wyniosły. Obszar rezerwatu licznie zamieszkiwany jest przez gniazdujące tam ptaki: dzierzba gąsiorek, trznadel, drozd śpiewak, kos, sikora i dzięcioł. Ponadto stwierdzono okresowe występowanie dudka, jastrzębi i myszołowów.

Dojazd: Jadąc od Sokołowa do Repek, w tej miejscowości musimy skręcić w lewo kierując się na Rogów. Kiedy wjedziemy w las wypatrujemy szerokiej, żwirowanej drogi w prawo. Doprowadzi nas ona do granicy rezerwatu. 

Rezerwat "Biele"

Rezerwat „Biele" stanowi obszar lasu o powierzchni 27,90 ha. Położony jest w północnej części nadleśnictwa, na terenie leśnictwa Ceranów, w granicach Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego. Obszar rezerwatu pokrywa się z oddziałem 15 leśnictwa Ceranów. Rezerwat utworzony został w 1989 roku w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych najbogatszego na Nizinie Mazowiecko - Podlaskiej stanowiska pełnika europejskiego (Trollius europaeus) oraz innych rzadkich gatunków roślin. Są to m.in. wawrzynek wilczełyko, gnieźnik leśny, kruszczyk szerokolistny i kopytnik, bodziszek leśny, kozłek całolistny, jaskier kaszubski czy rutewka wąskolistna. Wiek drzewostanu znajdującego się w rezerwacie jest bardzo zróżnicowany. Występują obok siebie zarówno młodniki, jak i drzewostany ponad stuletnie. Są to drzewostany wielogatunkowe. W rezerwacie „Biele" mają swoją ostoję zwierzęta leśne. Spotkać tu można jelenia, dzika, sarnę, z ssaków drapieżnych kunę, borsuka czy lisa. Bogaty jest też świat ptaków, które znajdują tam dobre warunki do zakładania gniazd.

Dojazd: Najłatwiej do rezerwatu dotrzeć od Ceranowa kierując się z tej miejscowości na północ, w kierunku Wólki Rytelskiej. Po przejechaniu ok. kilometra od Ceranowa wjeżdżamy las, który jest pozostałością dawnej Puszczy Ceranowskiej. Przez las jedziemy ok. 2 kilometrów i gdy tylko skończy się on po prawej stronie my musimy skręcić w lewo w leśną drogę. Drogą tą do rezerwatu mamy ok. 500 metrów. Rezerwat ten jest na trasie ścieżki edukacyjnej „Uroczysko Ceranów".

Rezerwat "Sterdyń"

Jest to najstarszy rezerwat leśny na terenie Nadleśnictwa Sokołów. Powstał w 1979 roku, a jego powierzchnia wynosi 11,91 ha. Zlokalizowany jest w północno--wschodniej części nadleśnictwa, na terenie leśnictwa Holendernia. Wchodzi w skład dużego kompleksu leśnego, będącego fragmentem dawnej Puszczy Sterdyńskiej. Celem ochrony jest zachowanie fragmentu wielogatunkowego lasu z rzadkimi i chronionymi gatunkami roślin. Najcenniejsze fragmenty rezerwatu tworzone są przez 140-letni drzewostan dębowy z domieszką grabu i lipy. Spotkać można tam lilię złotogłów, parzydło leśne, kruszczyka szerokolistnego i listerę jajowatą. Charakterystyczną cechą rezerwatu jest aspekt wiosenny, czyli kwitnąca roślinność zielna, pojawiająca się jeszcze przed rozwojem liści na drzewach. Jednak największą ciekawostką jest stanowisko chronionego parzydła leśnego (Aruncus dioicus), rośliny bardzo rzadkiej na terenie Polski niżowej. Na terenie rezerwatu można spotkać sarny, dziki i jelenie, zaś bliska obecność doliny Bugu sprzyja występowaniu rzadkich gatunków ptaków, np. bociana czarnego, kszyka, rycyka czy bekasa.

Dojazd: Do rezerwatu dotrzeć można od drogi Ceranów - Nur. Tuż za parkingiem w okolicach miejscowości Antonówka skręcić trzeba w leśną drogę w prawo. Rezerwat położony jest ok. 1,5 km od głównej drogi. Rezerwat ten jest na trasie ścieżki edukacyjnej „Uroczysko Sterdyń".

Rezerwat "Podjabłońskie"

Najmłodszy spośród położonych na terenie powiatu sokołowskiego rezerwat, utworzony w 2005 roku. Usytuowany jest na terenie leśnictwa Ceranów, w pobliżu miejscowości Garnek, na powierzchni 38,48 ha. Jest to rezerwat leśny, a celem ochrony na jego obszarze jest zachowanie cennych siedlisk przyrodniczych roślin charakterystycznych dla dąbrowy świetlistej. W drzewostanie dominuje dąb bezszypułkowy oraz szypułkowy, a także sosna zwyczajna. Części terenu porośnięte są także subborealnym borem mieszanym oraz grądem subborealnym. Flora rezerwatu to liczne gatunki chronione, takie jak orlik pospolity, lilia złotogłów, pierwiosnek zwyczajny, turówka leśna i wawrzynek wilczełyko. Można tu spotkać sarny, dziki, jelenie, zające i lisy. Występują tu między innymi dzięcioł, dudek oraz wyjątkowo rzadka kraska.

Dojazd: Z Kosowa Lackiego jedziemy na północ w kierunku na Rytele. W małej miejscowości Jakubiki skręcamy w prawo, w piaszczystą drogę wśród lasków i pól. Drogą tą dojedziemy do granicy rezerwatu.

Rezerwat "Bojarski Grąd"

Jest to rezerwat florystyczny o powierzchni 7,02 ha. Położony na południe od wsi Bojary (gmina Kosów Lacki), obejmujący swym zasięgiem dwie niewielkie wydmy położone wśród łąk doliny Bugu. Rezerwat został utworzony w 1996 roku, a przedmiotem ochrony na jego terenie są łąki, wydmy, pastwiska i torfowiska niskie w dolince rzeki Kosówka. Jest to obszar położony na tarasie zalewowym Bugu. Chronione są dwa niewielkie wzniesienia wydmowe, zwane popularnie grądzikami. Na wzniesieniach spotkać można fragmenty zarówno grądu, jak i młodej dąbrowy świetlistej. Pomiędzy fragmentami leśnymi rezerwatu rozpościerają się łąki pełne traw i ziół. Rezerwat jest także miejscem występowania wielu gatunków rzadkich ptaków, jak chociażby dudka, dzierzby srokosza czy jarzębatki. Bardzo licznie występuje tu także jaszczurka zwinka.

Dojazd: Aby do niego dotrzeć trzeba najpierw dojechać do miejscowości Bojary nad Bugiem. Od Sokołowa najlepiej to zrobić jadąc przez Kosów Lacki i Treblinkę. W Bojarach jedziemy na południe, przejeżdżamy za wał i mostem przez rzeczkę Kosówkę. Rezerwat leży wśród rozległych łąk.

Rezerwat "Skarpa Mołożewska"

Rezerwat ten o powierzchni 2 ha położony jest na północ od miejscowości Mołożew w gminie Jabłonna Lacka. Jest to wysoka, sięgająca 20 metrów skarpa nadbużańska, nachylona do rzeki pod kątem 45-80 stopni. Rezerwat ma długość 440 metrów. Wyjątkowość rezerwatu to efekt naporu rzeki i ciągłego podmywania skarpy. Celem utworzenia tego rezerwatu w 1987 roku była ochrona rzadkich gatunków roślin ciepłolubnych porastających skarpę. Podmywane i erodowane fragmenty skarpy są porośnięte roślinami ciepłolubnymi. Rosną tu między innymi żółto kwitnący podbiał pospolity oraz wiechlina spłaszczona. Na skarpie rośnie także wyjątkowo rzadka, podlegająca w Polsce całkowitej ochronie, goryczka krzyżowa. Rezerwat jest miejscem niezwykle urokliwym. Z wysokiej skarpy rozpościera się widok na rozległe łąki, położone nad nieuregulowaną rzeką.

Dojazd: Taki sam jak do rezerwatu „Wydma Mołożewska". Pieszo trzeba iść w prawą stronę do zakola Bugu. Wysoką skarpę widać z daleka.

Rezerwat "Wydma Mołożewska"

Jest jednym z najciekawszych rezerwatów faunistycznych w Polsce. Powstał w 1987 roku na 63,80 ha rozległych nadbużańskich pastwisk, przechodzących w pobliżu rzeki w piaszczyste plaże. Położony jest w gminie Jabłonna Lacka (województwo mazowieckie), na wschód od miejscowości Mołożew-Wieś. Celem utworzenia rezerwatu była ochrona stanowisk lęgowych rzadkich gatunków ptaków oraz miejsc koncentracji ptaków w okresie jesiennym, zimowym i wiosennym, co decyduje o specyfice i niewątpliwych walorach przyrodniczych rezerwatu. Wydma Mołożewska stała się jedną z ostatnich ostoi kulona – ptaka będącego na granicy wymarcia. Niestety, ptaki te przestały gnieździć się w tym miejscu już pod koniec lat 80. XX wieku. Nadal gniazdują przedstawiciele rzadkich gatunków: sieweczka obrożna, rybitwa rzeczna i białoczelna, krwawodziób, rycyk, świergotek polny. Rezerwat spełnia także ważną rolę dla gatunków przelotnych, takich jak np. brodziec piskliwy, brodziec leśny i batalion. Wiosną i jesienią na nadbużańskich łąkach i rozlewiskach spotkać można liczne stada dzikich gęsi (gęgawa, zbożowa i białoczelna), kaczek (krzyżówka, cyranka) i łabędzi niemych.

Dojazd: Aby dotrzeć do tego rezerwatu trzeba dojechać do miejscowości Mołożew i zjechać na rozległe łąki na północnym krańcu wsi. Zjazd z asfaltowej szosy jest bardzo szeroki.